"Poezja"

"Nie mów tak o mnie Ty szm***!" "Nie godzę się na to. " Co to za świat, Gdzie sprawiedliwości brak Mówisz o mnie źle A mi tego nie wolno robić, nie Już sama nie wiem, kim jestem Gdy płaczę, to razem z deszczem Gdy wieje, czuję się wzburzona Strach paraliżuje mnie. Stęskniona Za tymi spokojnymi dniami Kiedy mogłam godzinami Rozmawiać szczerze A teraz- nie wierzę! Nie można już ufać nikomu Tylko wciąż płaczę po kryjomu! Niepotrzebna i zraniona Sama całkiem zagubiona Tak się właśnie teraz czuję Wszystko sie komplikuje. "Zgiń!Jeszcze żyjesz?" "K****,czemu znowu wyjesz?" A ja milczę ze złamanym sercem Które jest znów zranione. Nigdy więcej Mnie nie zobaczą radosnej Mają to, czego chcieli Choć mnie już taką widzieli Ich umysły nie pojmują tego, nie wiedzą Że poezja podparta jest uczuciami i wiedzą.